BAB 14: Bilik Darjah Abad Ke-21 (Pembelajaran Abad Ke-21)

Pendidikan Abad ke-21 ialah guru menggunakan kaedah pembelajaran dan pemudahcaraan berpusatkan pelajar iaitu memberi peluang kepada pelajar untuk meneroka sesuatu yang baharu serta menekan elemen penggunaan teknologi terkini dan aspek kemahiran berfikir aras tinggi (KBAT). Kaedah ini bagi menggantikan kaedah konvensional iaitu kaedah pembelajaran berpusatkan guru atau “chalk and talk” semata-mata di dalam kelas. Kaedah pembelajaran berpusatkan murid memberi peluang kepada murid untuk menghasilkan, menilai dan mensintesiskan maklumat daripada sumber-sumber yang luas ditambah dengan pembinaan soft skills dan menghormati budaya lain. Guru pula bertindak sebagai pemudahcara untuk memastikan kelancaran aktiviti di dalam kelas dan rujukan kepada murid untuk menjelaskan sesuatu yang pelajar tidak tahu.

Prinsip pembelajaran abad ke-21 yang ditekankan kini adalah berteraskan kepada 4C iaitu Collaborative (Kolaboratif), Communication (Komunikasi), Critical Thinking (Pemikiran Kritis) dan Creativity (Kreativiti). Mengikut Program Transformasi Sekolah 2025, prinsip pembelajaran abad ke-21 yang perlu ditekankan selaras dengan Pedagogi Terkini Pembelajaran Mendalam Brauer College adalah berteraskan 6C iaitu prinsip 4C yang sedia ada ditambah dengan Character (Karakter) dan juga Citizenship (Kewarganegaraan). Prinsip Character adalah pelajar menggunakan ilmu atau kemahiran yang dipelajari untuk menyelesaikan masalahnya serta tabah dalam meneruskan kelangsungan hidupnya. Prinsip Citizenship pula adalah berfikir seperti warga global, mengingati isu-isu global berdasarkan pemahaman yang mendalam tentang nilai-nilai dan pandangan dunia yang pelbagai, dan dengan minat serta keupayaan yang tulen untuk menyelesaikan masalah dunia nyata yang rumit dan kompleks yang mampu memberi kesan kepada kemapanan manusia dan alam sekitar.

Bagi memantapkan konsep 6C dalam diri pelajar ketika berlangsung proses pembelajaran dan pemudahcaraan, Fullen (1993) telah mengemukakan tiga elemen utama dalam Pedagogi Terkini iaitu pembelajaran partnership (guru dan murid), tugasan pembelajaran mendalam dan peralatan digital dan sumber. Pembelajaran partnership antara guru dengan murid bermaksud guru mempelajari sesuatu daripada murid dan juga sebaliknya. Guru perlu bertindak sebagai pengaktif di dalam kelas dengan menggunakan kaedah reciprocal teaching; maklum balas murid; parking lot; sudut OPEM dan kriteria pembelajaran; metakognisi dan 1 Classroom Traffic Light. Melalui kaedah ini, guru dapat memperbaiki kelemahan yang ada pada dirinya dan belajar sesuatu daripada murid dan perkara yang sama berlaku juga terhadap murid. Tugasan pembelajaran mendalam merupakan aktiviti yang dilakukan oleh pelajar dan guru bersama-sama bagi memenuhi kompetensi 6C. Bagi memenuhi keperluan dalam Revolusi Perindustrian 4.0, pelajar dan guru kini perlu tahu menggunakan sepenuhnya sumber-sumber yang ada di sekeliling dan menjadi seorang yang celik IT.

Terdapat faktor-faktor yang mempengaruhi pengurusan bilik darjah abad ke-21 antaranya adalah susun atur di dalam kelas, sosial dalam kelas dan emosi guru dan murid di dalam kelas. Yang pertama ialah guru perlu tahu susun atur di dalam kelas yang bersesuaian dengan jumlah murid dan saiz bilik darjah. Jenis corak duduk murid antaranya adalah bentuk kumpulan, gaya auditorium, seminar dan lain-lain serta peralatan yang lengkap memainkan peranan agar memastikan kelangsungan proses pembelajaran dan pemudahcaraan berkesan. Yang kedua adalah keadaan sosial di dalam kelas. Guru perlu menetapkan peraturan di dalam kelas untuk membentuk disiplin dan karakter pelajar yang berkualiti serta menggunakan komunikasi pelbagai hala ketika menyampaikan ilmu agar pelajar tidak berasa bosan. Dari segi emosi pula, gaya kepimpinan dan cara penyampaian ilmu oleh guru mempengaruhi suasana di dalam kelas. Sekiranya guru tidak pandai menarik perhatian murid, suasana di dalam kelas akan menjadi bosan dan timbul perasaan kurang berminat untuk belajar terhadap pelajar.

Akhir sekali, kaedah mengajar abad ke-21 memberi banyak faedah berbanding kaedah konvensional akan tetapi terdapat banyak cabaran dalam melaksanakannya. Antaranya adalah menghubungkan jurang ilmu antara guru dan pelajar dalam pengajaran dan pembelajaran, budaya generasi abad ke-21 yang aktif menggunakan media sosial, hubungan yang renggang antara murid Islam dan bukan Islam, kesediaan guru-guru dalam membina daya pemikiran murid untuk menyelesaikan masalah secara berkesan dan inovatif serta penggunaan pelbagai teknologi seperti kemudahan Internet mengurangkan nilai kemanusiaan dan unsur kemanusiaan.

Rujukan

Ab Halim Tamuri, Nur Hanani Hussin. (2017). Pendidikan Abad ke 21 Dalam Kepelbagaian Budaya: Cabaran dan Harapan. Seminar Pedagogi Antarabangsa ke-8 (PEDA8). Abstrak diperoleh daripada URL: https://www.researchgate.net/publication/320858903_Pendidikan_Abad_ke_21_Dalam_Kepelbagaian_Budaya_Cabaran_dan_Harapan

Mohd Yusoff Walat. (2016). Kelas abad ke 21. [Slaid pembentangan]. Diperoleh daripada URL: https://www.slideshare.net/pkgmuda/kelas-abad-ke-21-61271213

Wong, K.W., Noriati A. Rashid, Boon, P.Y. (2018). Siri Pendidikan Guru: Asas Kepimpinan dan Pembangunan Profesionalisme Guru (Edisi Kedua). Selangor, Malaysia : Oxford Fajar Sdn. Bhd.

BAB 13: Pengurusan Alam Pembelajaran

Misi Kementerian Pelajaran Malaysia ialah membangunkan sistem pendidikan yang berkualiti bertaraf dunia agar generasi yang dilahirkan nanti mampu bersaing dengan persaingan yang sengit dalam era globalisasi pada masa kini. Namun begitu, bagi menjadikan impian Kementerian Pelajaran Malaysia menjadi kenyataan guru perlu memainkan peranan penting di peringkat sekolah. Di sekolah, selain daripada tugas guru mengajar pelajar, guru juga memainkan peranan dalam membuat pengurusan dalam pelbagai aspek terutamanya pengurusan bilik darjah. Pengurusan bilik darjah yang baik dan sistematik dapat meningkatkan keupayaan murid untuk belajar dan dapat menyelesaikan banyak masalah disiplin di sekolah. Kecekapan guru dalam menjalankan tugas sebagai pengurus akan mewujudkan sosioemosi yang selesa, disiplin kelas yang baik dan keadaan bilik darjah yang kondusif dan sesuai bagi meningkatkan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran. Menurut Haji Samsudin bin Md Noor, pengurusan bermaksud satu proses untuk mendapatkan penyertaan, kerjasama dari semua ahli dalam mencapai matlamat kumpulan. Manakala menurut Lee Shok Mee (1993), alam pembelajaran bermaksud keadaan atau suasana belajar yang dapat merangsang minat belajar kanak-kanak dalam mencapai matlamat perubahan tingkah laku ke arah positif dan daripada tidak tahu kepada tahu. Dalam hal ini, bagi menjadi pengurusan yang sistematik dan berkesan. Persediaan yang rapi akan membolehkan seorang guru menghadapi segala kemungkinan yang berlaku semasa proses pembelajaran di jalankan. seseorang perlu membuat beberapa persediaan sebelum masuk ke alam pembelajaran. Antara persediaannya ialah menentukan objektif pengajaran dan pembelajaran, menyediakan rancangan mengajar, dan kepelbagaian kaedah mengajar.

Bagi persediaan yang pertama, guru perlulah menentukan objektif pengajaran dan pembelajaran terlebih dahulu sebelum menjalankan proses pembelajaran. Dalam hal ini, ciri-ciri seorang guru yang berkesan atau cemerlang ialah dapat menentukan objektif pengajaran dan pelajaran secara jelas dan teratur berdasarkan tahap pencapaian pelajar mereka. Semua sedia maklum bahawa, guru yang mengajar lebih mengetahui terhadap kelemahan dan kelebihan pelajar mereka semasa di bilik darjah. oleh itu, objektif ini penting untuk dimaklumkan kepada pelajar supaya membolehkan mereka menyedia dan mengubahsuai mind-set yang tepat terhadap pengetahuan, kemahiran dan perlakuan yang perlu dicapai apabila pembelajaran tamat. Dengan adanya objektif ini, guru juga dapat mengajar secara berkesan dan tidak terpesong dari objektif yang sepatutnya dicapai atau dengan kata lain, objektif ini digunakan sebagai panduan kepada juga untuk menjelaskan berkaitan tajuk yang dipelajari. Hal ini juga membolehkan seseorang guru mengukur dan menilai tahap pencapaian murid berasaskan hasil pembelajaran yang dipelajari sama ada murid faham ataupun tidak. Hal ini jelas membuktikan bahawa menentukan objektif ini merupakan elemen yang sangat penting agar dapat menjadikan pembelajaran dan pengajaran secara berkesan.

Seterusnya, persediaan yang diperlu dilakukan oleh seseorang guru ialah persediaan menyediakan rancangan mengajar di sekolah. Persediaan ini perlu dilakukan sebelum memulakan pengajaran dan pembelajaran di bilik darjah, penyediaan ini penting kepada semua guru termasuklah guru yang berpengalaman, guru cemerlang dan guru pakar. Hal ini kerana, sekiranya tidak perancangan mengajar ini seoarang guru akan mengajar tidak mengikut objektif yang telah ditetapkan dan tidak menjadikan pembelajaran dan pengajaran secara berkesan. Persediaan mengajar oleh guru akan melibatkan masa yang berbeza mengikut pencapaian murid, kelas, bahan, dan kearifan individu guru. Dalam hal ini, guru perlulah kreatif dalam merancang pembelajaran yang berkesan. Objektif dan isi pelajaran perlu disusun mengikut keutamaan atau kefahaman murid, seperti bermula daripada aspek yang mudah kepada yang lebih sukar, aspek yang berada dalam pengetahuan atau pengalaman murid kepada perkara yang belum berada dalam pengetahuan dan pengalaman mereka. Setiap perkembangan pelajaran perlu diikuti dengan melakukan aktiviti murid secara terancang dan sebahagainnya secara spontan oleh kreativiti seseorang guru. hal ini jelaslah bahawa kejayaan pelajar adalah bergantung pada rancangan mengajar yang berkesan.

Selanjutnya, kepelbagaian kaedah mengajar juga merupakan persedian yang perlu dilakukan untuk menempuhi alam pengajaran. Hal ini merujuk kepada cara, teknik atau pendekatan yang digunakan oleh guru di bilik darjah untuk menarik perhatian pelajar supaya sentiasa fokus dan faham yang yang diajar. Pembelajaran akan berkesan sekiranya guru menggunakan pelbagai kaedah yang bersesuai dengan isi pembelajaran dan pencapaian murid. Dalam hal ini, guru perlulah mengusai pelbagai kaeadah supaya tidak menggunakan satu kaedah sahaja untuk mengajar. Seseorang guru perlu sentiasa mengubahsuai strategi mengikut jangkaan keberkesanan penggunaan sesuatu kaedah. Guru yang mempunyai cita-cita untuk menjadikan pengajarannya dalam bilik darjah berkesan dan efektif, beliau seharusnya membuat kajian akan kaedah-kaedah yang digunakan untuk menjadikan pembelajaran dan pelajaran berkesan. Kajian saintifik perlu dibuat bertujuan untuk menilai kekuatan dan kelemahan kaedah yang digunakan Hal ini juga, guru perlu mengenal pasti terlebih dahulu berkaitan cara dan kaedah yang sesuai digunakan oleh pelajarnya supaya suasana ceria dapat diwujudkan dalam bilik darjah. Sebagai contoh, guru menggunakan video untuk mengajar mata pelajaran geografi agar pelajarnya lebih faham dan jelas tentang proses yang terjadi di persekitaran bumi.

Keseimpulannya, persediaan mengajar ini dalam pengurusan alam pembelajaran merupakan satu langkah yang penting untuk diterapkan kepada semua guru di Malaysia. Hal ini kerana, guru merupakan tunjang belakang negara bagi melahirkan masyarakat yang berkualiti dan seimbang dari segi pelbagai aspek iaitu jasmani, rohani, emosi dan interlek seiring dengan Falsafah Pendidikan Negara. Tanpa bersedia yang rapu kemungkinan misi Kementerian Pendidikan Malaysia tidak dapat dicapai. Oleh itu, Semua pihak hendaklah komited dalam memainkan peranan masing-masing supaya memastikan bakal guru di Malaysia dapat membuat persedian yang rapi sebelum masuk ke alam pembelajaran sebenar ke sekolah. 

RUJUKAN

Mohamad Johdi Salleh. (2007). Guru efektif dan peranan guru dalam mencapai objektif persekolahan sekolah rendah: Perspektif Guru Besar. Seminar Penyelidikan Pendidikan Institut Perguruan Batu Lintang Tahun 2007. Diperoleh daripada http://www.ipbl.edu.my/portal/penyelidikan/seminarpapers/2007/Edmanagement/mohdjohdiUIAMfp.pdf

Mrhafizzul (2018). Pengurusan Alam Pembelajaran. blog. Diperolehi daripada http://mrhafizzul.blogspot.com/2018/11/bab-14-pengurusan-alam-pembelajaran.html

Lee Shok Mee (1993). Psikologi Dalam Bilik Darjah. Kuala Lumpur: Kumpulan Budiman.

Haji Samsudin bin Md Noor, http://www.google.com.my

BAB 12: Sekolah dan Persekitaran

Sekolah merupakan suatu tempat yang sangat penting untuk kehidupan manusia dan negara. Sekiranya tidak wujud sekolah, maka segala perancangan dalam sektor pendidikan akan terganggu dan tidak dapat dijalankan. Secara umumnya,  sekolah merupakan sebuah tempat pendidikan yang bersifat formal dan tidak formal kepada pelajar sebagai persediaan untuk mereka menempuh ke alam pekerjaan kelak. Menurut Kamus Dewan Edisi keempat, sekolah merujuk kepada tempat untuk belajar dan mengajar, tempat menerima dan memberi pelajaran. Sekolah juga selalu dikenali sebagai pusat penyebaran ilmu untuk mendidik anak. Sekolah berfungsi untuk memberi layanan kepada peserta didik agar mampu memperoleh pengetahuan dalam akademik yang diperlukan dalam kehidupan dan diperlukan oleh negara. Manakala, persekitaran sekolah merujuk kepada suasana dalam sekolah dan masyarakat yang tinggal berhampiran dengan sesebuah sekolah. Persekitaran sekolah yang baik dan kemas sudah tentu dapat mempengaruhi perkembangan pelajar di sekolah. Dalam hal ini, suasana fizikal bilik darjah yang kondusif juga penting untuk meningkatkan keberkesanan pengajaran dan pembelajaran dalam bilik darjah. Bangunan sekolah yang indah, kawasan sekolah yang bersih dan ditanam dengan pelbagai jenis pokok memberikan keselesaan dan ketenangan kepada murid. Berdasarkan tajuk ini, terdapat beberapa sub topik yang penting untuk diketahui iaitu berkaitan hubungan sekolah dengan masyarakat, guru dan ibu bapa serta isu-isu pendidikan semasa.

Berkaitan sekolah dan persekitaran, tidak dapat dinafikan lagi bahawa sekolah dengan masyarakat sememangnya mempunyai hubungan antara satu sama lain. Hubungan merupakan suatu bentuk jaringan yang kompleks iaitu saling bergantung antara satu dengan yang lain. Menurut Seng. T. W (2005), sekolah mestilah mengamalkan sikap tiga dimensi di mana sekolah akan bertoleransi dengan ibu bapa serta masyarakat. Mereka mestilah mencapai objektif yang sama berkaitan masa depan anak-anak mereka. Sebagai contoh, apabila sekolah ingin mencapai sesuatu objektif maka ibu bapa dan masyarakat harus berganding bahu untuk merealisasikan objektif tersebut. Hubungan baik antara sekolah dengan masyarakat merupakan elemen yang penting untuk memudahkan menjalankan sesuatu program seperti program PIBG. Program ini ditubuhkan adalah untuk membincangkan tentang cara dan strategik akan pihak sekolah jalankan untuk kepentingan anak mereka. Selain itu, hubungan ini juga adalah untuk kepentingan perkongsian maklumat. Pihak masyarakat perlu bekerjasama dalam memberi maklumat terhadap salah laku pelajar yang dilakukan di luar kawasan sekolah agar isu ini dapat diatasi dengan segera.

Selain itu, guru dan ibu bapa juga merupakan sub topik yang penting di bawah tajuk sekolah dan persekitaran. Hal ini kerana, hubungan baik antara guru dan ibu bapa mampu mempengaruhi perkembangan pendidikan anak-anak, sekali gus membantu kejayaan mereka. Ibu bapa hendaklah menjadi role model kepada anak mereka supaya anak mereka lebih semangat untuk hadir ke sekolah dan dapat menjalankan proses PdPc secara berkesan. Terdapat bentuk-bentuk hubungan interaksi antara pihak sekolah dengan pihak luar sekolah terutamanya ibu bapa. Dalam hal ini, penglibatan ibu bapa dalam apa sahaja aktiviti membabitkan anak mereka di sekolah sangat digalakkan. Contoh ibu bapa perlu menghadirkan diri dalam jemputan sekolah untuk memberi motivasi dan sokongan kepada guru dan murid. Selain itu, ibu bapa juga boleh membina jaringan hubungan di sekolah melalui sumbangan dana dan kepakaran dalam bidang-bidang tertentu. Sebagai contoh, ibu bapa boleh sumbangkan tenaga mereka untuk menceriakan kelas melalui persetujuan guru kelas. Seterusnya adalah ibu pada juga boleh memberi tahu tentang sikap anaknya di rumah yang kurang sopan agar guru dapat menasihati pelajar tersebut supaya mengubah sikapnya.

Seterusnya ialah isu-isu pendidikan semasa yang terjadi di sekolah juga merupakan sub topik yang penting untuk dibincangkan. Terdapat beberapa isu yang terjadi sekolah iaitu masalah disiplin, tanggungjawab dan keselamatan. Masalah disiplin yang dilakukan oleh cikgu merupakan isu yang perlu dititikberatkan. Masalah disiplin dalam kalangan guru biasanya terjadi akibat perselisihan faham antara guru. Ini mungkin berlaku apabila komunikasi antara bahagian kurang berlaku dan saling menuding jari apabila wujudnya sesuatu masalah. Faktor lain juga boleh dikaitkan iaitu faktor masalah rumah tangga. Tekanan emosi akibat daripada masalah di rumah akan terbawa ke tempat kerja dan seterusnya mengganggu kebolehan guru tersebut untuk bekerja. Kesemua faktor ini telah mendorong seorang guru untuk melakukan masalah disiplin di sekolah seperti tidak masuk kelas, tidak berpakaian mengikut etika, keluar sekolah sesuka hati dan sebagainya. Selain itu, terdapat juga isu guru tidak menjalankan tanggungjawab dengan penuh dedikasi. Ini berlaku apabila guru tersebut mengajar kelas tambahan di luar dan mendapat pendapatan yang lumayan dan dengan itu pengajaran di sekolah tidak dititikberatkan lagi. Seterusnya isu keselamatan pelajar juga isu yang serius dalam kalangan guru. kebanyakan guru memandang remeh akan keselamatan pelajar apabila guru menggunakan kenderaan mereka untuk bawa keluar pelajar dari sekolah. Masalah ini tambah serius apabila berlaku kemalangan jalan raya semasa menggunakan kereta sendiri. Selain daripada masalah ini, masalah keselamatan seperti kes-kes bunuh, rogol, culik, ragut dan sebagainya ke atas pelajar adalah sangat membimbangkan guru-guru di sekolah.

Kesimpulannya, hubungan mesra yang terbina di antara sekolah dan ibu bapa ini sangat digalakkan untuk masa akan datang. Selain itu, ia juga dapat meningkatkan nama dan prestasi sekolah dalam mencapai kejayaan seseorang murid. Jadi hubungan ini sangat penting di sesebuah sekolah untuk mencapai sekolah yang cemerlang bersama ibu bapa dan masyarakat. Oleh itu, semua pihak haruslah memberi komitmen yang sepenuhnya dalam memastikan objektif sekolah dapat dicapai dan dapat bekerjasama dalam menangani isu-isu yang berlaku dalam kalangan guru.

RUJUKAN

Sarvinder Singh & Ahmad Bin Esa. (2008). Kepimpinan dalam menghadapi isu-isu semasa pendidikan. Keterangan: Seminar Kebangsaan Pengurusan Pendidiikan PKPGB 2008, 16 Oktober 2008, UTHM. Diperoleh daripada http://eprints.uthm.edu.my/2712/1/21._PKPGB_2008_1.pdf

Mohd Fazli Hasan, Suhaida Abdul Kadir & Soaib Asimiran, (2013). Hubungan persekitaran sekolah dengan penglibatan pelajar dalam aktiviti. Jurnal Pendidikan Malaysia, 38(2), 1-9. Diperoleh daripadahttp://www.ukm.my/jurfpend/JPM%2038(2)2013/1mohdfadli.pdf

Seng, T. F. (2005). Penyelidikan Tindakan: Perkembangan Profesionalisme Ke Arah Pengamalan Reflektif dan Penambahbaikan Sekolah. 

Prosiding Seminar Penyelidikan Tindakan Tahun 2005. 1-8.

BAB 11: Pengurusan Murid Pelbagai Upaya

Pengurusan murid merupakan satu agenda penting dalam sebuah institusi pendidikan seperti sekolah. Menurut Khairul Yusri (2007) pelbagai upaya merujuk kepada perbezaan pelajar adalah dari segi ketidaksamaan aspek pembangunan dan perkembangan secara fizikal, mental, emosi dan keupayaan dalam kalangan pelajar. Pengurusan murid pelbagai upaya merupakan satu langkah yang diambil untuk membantu murid-murid yang mengalami masalah dalam pembelajaran. Hal ini merujuk kepada perancang untuk mengadakan satu program pendidikan yang menggunakan kaedah yang sesuai untuk membantu perkembangan fizikal, intelek, emosi dan sosial individu-individu yang berkeperluan khas serta membincangkan bagaimana pengurusan yang khusus kepada pelajar yang berkeperluan khas. pengurusan murid yang berkesan dan sistematik akan memberi kesan yang positif terhadap personaliti murid seperti tingkah laku, kemahiran berfikir, kecerdasan kognitif, intrapersonal dan interpersonal. Pengurusan murid pelbagai upaya ini memfokuskan kepada empat topik perbincangan iaitu pemulihan, pengayaan dan pelbagai kecerdasan.

Pemulihan merupakan satu aktiviti pengajaran dan pembelajaran alternatif yang digunakan untuk membantu murid yang menghadapi masalah di dalam kelas. Menurut Kamus Dewan Edisi Keempat (2005), perkataan “pulih” bermaksud kembali seperti biasa atau kembali dalam keadaan semula. Manakala “pemulihan” pula bermaksud perbuatan memulihkan dan pengembalian kepada keadaan semula. Hal ini boleh dikaitkan dengan satu kaedah yang digunakan untuk membantu pelajar yang mengalami masalah yang berkaitan pembelajaran dalam bilik darjah. Dalam hal ini, guru memainkan peranan penting dalam mengenal pasti masalah pelajar semasa berada dalam bilik darjah. Setelah kenalpasti masalah pelajar, guru perlulah mengatur mengatur langkah-langkah yang sesuai dalam pengelolaan sesi pemulihan, menguruskan aktiviti pengajaran pemulihan, menentukan strategi pengajaran dan pembelajaran, menyediakan bahan pembelajaran dalam sesi pemulihan, dan mengambil tindakan susulan yang sewajarnya. Sebagai contoh, guru yang telah mengenal pasti pelajar yang tidak boleh membaca dan menulis semasa berada dalam bilik darjah. ekoran itu, guru perlu menyediakan satu buku latihan dan kelas pemulihan untuk melatih mereka supaya mereka dapat membaca dan menulis seperti orang lain. Pelaksanaan program pemulihan ini adalah bertujuan untuk menghakis jurang perbezaan terutamanya pencapaian murid dalam sesuatu aktiviti. Sekiranya matlamat ini dapat dicapai, golongan pelbagai upaya ini tidak merasa diri mereka disisihkan dan mereka dapat belajar bersama-sama dalam suasana pembelajaran yang lebih baik dalam kelas.

Seterusnya adalah pengayaan. Pengayaan merujuk kepada sejenis aktiviti pembelajaran yang menarik dan mencabar  yang memberi peluang kepada pelajar mengembangkan lagi sifat ingin tahu, semangat berdikari, daya cipta serta bakat kepimpinan mereka. Menurut Kamus Dewan Edisi Keempat (2005), perkataan “gaya” pula membawa maksud sikap dan cara berkelakuan yag menjadi ciri seseorang. Manakala “pengayaan” pula bermaksud perihal (usaha, proses, pencorakan) menggayakan. Dalam melaksanakan program pengayaan ini, beberapa prinsip perlu diberi perhatian. Antaranya ialah memberi penekanan kepada aktiviti yang bersifat kreatif dan eksperimental, membuat kerja sendiri dan hasilan kerja, menggunakan daya usaha sendiri, memberi peluang untuk mengembangkan sifat kepimpinan sosial, menggunakan kaedah dan organisasi yang mudah diubah serta melibatkan pembacaan yang luas. Contohnya, guru perlu membentuk satu kumpulan kecil antara pelajar dan diberikan satu tajuk setiap kumpulan untuk dibentang. Setiap ahli kumpulan perlulah mempunyai ketua dan ahli-ahlinya bagi menyiapkan tugasan yang diberi. Setiap kumpulan perlu kretif bagi menyediakan pembentangan yang menarik dan mudah difahami. Kebiasaan bahan bantu belajar yang sering digunakan untuk aktiviti pengayaan seperti kad-kad bacaan tambahan, lembaran kerja, permainan dan rekreasi, dan alat-alat teknologi yang lain haruslah mengandungi penerangan dan penjelasan yang jelas.

Selanjutnya, pelbagai kecerdasan juga merupakan subtopik yang difokuskan dalam tajuk Pengurusan murid pelbagai upaya. Dalam pendidikan, tidak dapat dinafikan bahawa terdapat juga pelbagai kecerdasan dalam kalangan murid. Menurut Gardner (1983), jenis kecerdasan yang dikenal pasti adalah visual-linguistik, logik-matematik, visual-ruang, kinestetik, muzik, interpersonal, intrapersonal dan naturalis. Setiap murid mempunyai kecerdasan yang berbeza-beza. Setiap kecerdasan perlu dinilai sama rata dan sama berat. Dalam konteks pendidikan guru memainkan peranan penting untuk merancang  aktiviti dalam pengajaran dan pembelajaran supaya dapat memenuhi keperluan kecerdasan iaitu yang terdiri daripada sembilan kecerdasan yang diperkenalkan oleh Gardner. Kecerdasan seseorang pelajar dapat diransang atau dipertingkatkan melalui peluang pendidikan seperti menyediakan persekitaran pembelajaran yang ceria, kaya dengan bahan bacaan dan aktiviti yang tidak membosankan.

Kesimpulannya. pemulihan, pengayaan dan pelbagai kecerdasan mempunyai hubungkait di antara satu sama lain. Dalam hal ini, guru di sekolah haruslah kreatif dalam menjalankan P&P di dalam kelas serta bijak dalam memberikan pendidikan kepada murid mengikut tahap mereka. pelajar-pelajar pelbagai upaya memerlukan pengajaran pada kelajuan yang sesuai, kerja kognitif yang berpatutan, standard prestasi yang realistic dan peluang sesuai untuk mereka mencapai potensinya. persekitaran yang sesuai untuk perkembangan potensi pelajar pintar cerdas adalah seperti kelas yang kecil (10-15 murid), masa ditingkatkan untuk aktiviti kognitif, kelajuan yang sesuai, dan peningkatan masa pengajaran guru, memberi tugasan yang bersesuaian banyak dan tumpuan kepada kognitif di dalam pembelajaran.

RUJUKAN

Siti Rahayah Ariffin, Roseni Ariffin, Arbaiyah Md Zin & Nik Noralhuda Nik Mohamed. (2011). Faktor kecerdasan pelbagai dalam pembentukan profil remaja. Malaysian Journal of Learning and Instruction. 8. 183-204. Diperoleh daripada http://mjli.uum.edu.my/images/pdf/8mjli/mjli89faktor.pdf

Kamus Dewan (2017), Maksud Pulih. Kamus Dewan Edisi Keempat. Diperoleh daripada http://prpm.dbp.gov.my/Cari1?keyword=pulih

Gardner, H. (1983). Frames of mind: A theory of multiple intelligences. New York: Basic Book.

Khairul Yusri. (2007). Pelan Induk Pendidikan (PIPP), Kementerian Pelajaran Malaysia, Malaysia.

BAB 10: Pengurusan Pelbagai Budaya

Malaysia telah dikenali sebagai sebuah negara yang mempunyai berbilang bangsa oleh semua segara di bumi ini. Dengan adanya kepelbagaian bangsa ini maka wujud lah kepelbagaian budaya dalam sesebuah negara seperti Malaysia yang lahir dari kelompok masyarakat yang berbilang etnik iaitu Melayu, Cina, India yang merupakan kaum majoroti di Malaysia. Namun di dalam konteks pendidikan, kepelbagaian budaya tidak hanya dilihat dari segi ras, etnik dan adat budaya sahaja bah kan ia juga telah merangkumi skop yang lebih meluas seperti ilmu pengetahuan, kepercayaan, keseniaan, tatasusila, undang-undang, adat resam dan juga lain-lain. Kepelbagaian budaya di dalam bilik darjah boleh dilihat dari aspek pelajar rajin dan pelajar malas, bijak dan kurang bijak, memberi perhatian dan tidak memberi perhatian serta pelbagai contoh yang lain. Dalam hal ini, Pengurusan pelbagai budaya merupakan kaedah penyusunan dan perancangan sesebuah kelas yang terdiri dari pada pelajar pelbagai budaya. Pengurusan pelbagai budaya adalah penting dalam menguruskan sekolah kerana pengurusan pelbagai budaya mampu memberi implakasi kepada semua warga di dalam sekolah, termasuklah guru-guru dan pelajar. Di dalam sesebuah sekolah akan wujud pelbagai budaya yang dipraktikan oleh pelajar yang mampu mempengaruhi suasana pembelajaran mereka. Dalam hal ini, terdapat beberapa elemen yang penting untuk seseorang guru ketahui dalam usaha pengurusan pelbagai budaya dalam kelas.

Antara elemen yang penting yang perlu diketahui ialah pendekatan atau kaedah mengajar pelajar yang terdiri daripada pelbagai budaya. Memang tidak dapat dinafikan lagi bahawa manusia memang berbeza antara satu sama lain. Hal ini telah dibuktikan dalam Falsafah Pendidikan Negara yang menyatakan bahawa pelajar sememang yang terdiri daripada pelbagai budaya yang berlainan. Namun, masih terdapat sebilangan guru yang masih mengajar seolah-olah semuanya sama tahap, seperti kebolehan, kesedian, motivasi dan jangkaan yang sama. Tetapi pada hakikatnya pelajar mempunyai cara yang tersendiri untuk menerima pembelajaran yang dipelajari. Oleh hal ini, pelajar memerlukan kaedah dan teknik pengajaran yang berbeza. Sebagai contoh guru sejarah perlu menggunakan bahan grafik, objek, video, berbentangan dan lain-lain bagi menarik minat pelajar untuk mengetahui secara mendalam berkaitan tajuk yang dipelajari. Ada sebilangan belajar lain memerlukan bimbingan secara terus oleh guru dan ada juga sebahagian belajar yang dapat belajar dengan berkesan secara penglibatan. Oleh hal ini, guru perlulah menguasai pelbagai teknik dan kaedah yang sesuai untuk digunakan semasa proses PdPc dalam bilik darjah. Guru perlulah membuat persediaan yang rapi sebelum masuk ke bilik darjah untuk mengajar.

Seterusnya, elemen lain yang penting bawah pengurusan pelbagai budaya ialah guru perlu mengetahui cara bagi mengubah suasana pembelajaran dan strategik  pengajaran untuk menangani kepelbagaian antara pelajar. Dalam hal ini, terdapat dua pendekatan bagi menakrifkan perbezaan antara pelajar iaitu pendekatan pelajar sebagai individu dan pendekatan kurikulum. Pendekatan pelajar sebagai individu digunakan adalah untuk membezakan pelajar berdasarkan ciri-ciri individu yang terdapat pada seseorang. Contohnya, pelajar telah dikenal pasti sebagai pelajar istimewa atau khas yang mana perlu mendapatkan pendidikan istimewa yang lain daripada biasa. Contoh seterusnya ialah pelajar yang lemah dalam sesuatu mata pelajaran, pelajar ini perlu buat kelas pemulihan secara berasing bagi mengelakkan pelajar ini ketinggalan dalam bilik darjah. Rumusan Pendekatan ini ialah mempunyai andaian asas bahawa kesukaran pendidikan terletak dalam diri pelajar. Oleh itu, tumpuan perlu diberikan bagi mengubah andaian tersebut. Seterusnya adalah pendekatan kokurikulum yang bertujuan untuk memahami masalah yang di dialami oleh pelajar dalam proses persekolahan mereka. Dalam hal ini, menurut andaian pendekatan ini ialah kesukaran belajar boleh berlaku kepada mana-mana pelajar. Contohnya seorang pelajar yang biasanya menunjukkan kejayaan boleh merasa bosan dengan kerja-kerja yang diberikan oleh guru. Dalam hal ini, guru haruslah memberi perhatian kepada semua pelajar bagi memastikan pelajar tidak bosan dengan kerja yang diberikan. Kesemua pendekatan ini menunjukkan seorang  guru boleh membantu pelajar dalam apa jua sekali pun.

Akhir sekali, tujuan dan strategik pembezaan merupakan elemen penting yang perlu diketahui oleh guru di bawah pengurusan pelbagai budaya di sekolah. Tujuan pembezaan ini perlu dilaksanakan adalah untuk mengalakkan kejayaan pembelajaran dalam kalangan pelajar dengan cara membolehkan pelajar daripada latar belakang dan kebolehan yang berbeza untuk membuktikan apa yang mereka tahu, faham, dan apa yang boleh mereka lakukan. Proses ini juga membuka peluang kepada pelajar untuk diberikan tugas-tugas yang sesuai dan relevan dengan kebolehan mereka. Terdapat beberapa jenis perbezaan dalam kaedah mengajar di bilik darjah dan jenis pembezaan adalah tidak terhad. Antara jenis perbezaan yang boleh digunakan oleh guru untuk mengubahsuai pengajaran mengikut keperluan pelajar dan kurikulum ialah isi kandungan pembelajaran. pembezaan kaedah mengajar melibatkan perbezaan isi kandungan yang membolehkan pelajar dapat memahami secara mendalam. Isi kandungan ini boleh dilakukan mencerminkan minat belajar supaya mereka telah seronok dan tidak bosan ketika belajar. Seterusnya perbezaan stail pelajaran juga boleh digunakan supaya guru dan pelajar tidak menjadi bosan semasa proses PdPc berjalan. Terdapat lagi beberapa jenis yang boleh digunakan seperti kadar, masa guru, struktur dan lain-lain. Kesemua jenis perbezaan ini dibentuk adalah untuk memastikan semua pelajar tidak terasa disingkirkan walaupun datangnya daripada pelbagai latar belakang budaya.

Kesimpulannya, guru merupakan aset yang paling penting dalam mencorakkan pembentukan pelajar yang pelbagai budaya. Oleh hal demikian, seseorang guru itu haruslah belajar secara mendalam dan perlu menguasai pelbagai kaedah, teknik , pendekatan bagi menangani masalah pelajar-pelajarnya yang datang daripada pelbagai sudut dan aspek.

RUJUKAN

Janenettykarek.(2016). Kepelbagaian Budaya Di Sekolah. SCRIBD. Diperolehi daripada https://www.scribd.com/doc/312148547/Kepelbagaian-budaya-di-sekolah

Azurah Razak (2013). Pengurusan Penasihatan Murid. SlideShare. Diperolehi daripada https://www.slideshare.net/AzurahRazak/pengurusan-penasihatan-murid-18242709

Siti Naqliyah (2018). Pengurusan Pelbagai Budaya. Blog. Diperolehi daripada http://sitinaqliyah.blogspot.com/2018/11/tajuk-11-pengurusan-pelbagai-budaya.html

BAB 9: Pengurusan Penasihatan Murid

1.      PENDAHULUAN

      Konsep bimbingan merupakan bantuan seseorang yang memiliki peribadi dan pendidikan yang memadai kepada seseorang individu dari setiap peringkat usia. Tujuannya adalah untuk menolong mengarahkan hidupnya sendiri, membuat pilihannya sendiri dan menanggung akibatnya sendiri (Crow & Crow 1960). Bimbingan diberi kepada individu untuk membuat pilihan dan penyesuaian yang bijak. Dalam konsep pendidikan, bimbingan merupakan keseluruhan perancangan aktiviti-aktiviti dalam membantu pelajar mengalami cara-cara untuk mencapai kejayaan dalam pendidikan mereka.

      Konsep memberi nasihat ialah strategi menyelesaikan masalah tanpa memikirkan perasaan individu yang terlibat (Zuraidah, 1994). Menurut kamus dewan, nasihat ialah ajaran, petunjuk yang baik, peringatan mengusulkan, mengesyorkan atau menganjurkan kepada seseorang tentang pelbagai hal.

2.      ISI PENTING

      Isi penting yang telah saya pelajari dalam topik ini ialah terdapat beberapa proses bimbingan dan penasihatan. Fasa pertama, kesedaran guru sebagai pembimbing dan penasihat pelajar. Dalam fasa ini, pihak pengurusan sekolah terlebih dahulu perlu menerima konsep ini. Penekanan haruslah diberikan kepada guru yang mengajar pelajar kerana mereka lebih rapat dan arif mengenai pelajar-pelajar mereka berbanding guru yang tidak mengajar. Pada fasa kedua, menguasai kemahiran-kemahiran asas bimbingan dan penasihatan. Pada tahap ini, semua guru dibantu dan diterapkan dengan beberapa kemahiran asas bimbingan dan penasihatan melalui kursus, seminar dan bengkel khas.

      Fasa ketiga merupakan proses mengenali pelajar Pada tahap ini, guru-guru dapat mengaplikasi kemahiran-kemahiran asas kaunseling dan boleh mengenal pasti pelajar-pelajar yang memerlukan bimbingan dan  penasihatan. Teknik atau kaedah yang boleh digunakan oleh guru untuk tujuan mengumpul maklumat tentang pelajar yang menerima perkhidmatan bimbingan ini ialah teknik ujian, temubual, soal selidik, teknik sosiometrik, teknik skala pemeringkatan, teknik autobiografi dan rekod kesihatan.

      Fasa keempat proses membimbing pelajar membina hubungan, penerokaan, definisi masalah dan membina matlamat, alternatif penyelesaian dan pelan tindakan, danmelaksanakan tindakan. Fasa kelima ialah analisis penilaian dimana melihat keberkesanaan perhubungan bimbingan dan penasihatan itu sama ada berkesan atau tidak berkesan. Hasil analisis ke atas pelajar dibahagikan kepada dua kategori iaitu berjaya dibimbing atau tidak berjaya dibimbing. Keputusan dari fasa ini akan dijalankan ke dalam fasa berikutnya jika perlu.

3.      RUMUSAN

      Topik 10 berkaitan dengan pengurusan penasihatan murid. Bab ini menjelaskan tentang fungsi seorang guru bukan sahaja mengajar bahkan sebagai penasihat kepada para pelajarnya agar mereka yang mempunyai masalah dapat dibantu dengan sebaiknya. Sesi kaunseling terhadap pelajar amat perlu terutamanya bagi pelajar yang mempunyai masalah dalam pembelajaran mahupun kendiri. Pengurusan penasihatan murid ini sangat penting untuk dilaksanakan agar masalah-masalah yang berlaku dapat diatasi hingga ke akar umbi. Namun begitu, pelbagai aspek haruslah ditekankan ketika memberikan sesi kaunseling dan bimbingan iaitu dengan mematuhi kod etika bimbingan & kaunseling serta tidak melakukan perkara yang bercanggah daripada aspek bimbingan & kaunseling. Sebagai seorang guru, sikap profesional dalam menangani isu dan masalah pelajar sangat diperlukan agar pelajar dapat memberikan kerjasama dalam menyelesaikan masalahnya.

4.      RUJUKAN

Pengurusan Bimbingan & Kaunseling. Kuala Lumpur: Penerbit Universiti Malaya, 2002.

Zuraidah Abdul Rahman. (2011). Kaunseling dalam pengurusan. Selangor: Marshall Cavendish.

Puteri Hayati Megat Ahmad. (2017). Kemahiran dan pengurusan kes-kes kaunseling. Kota Kinabalu:    Penerbit Universiti Malaysia Sabah

BAB 8: Pengurusan Tingkah Laku dan Disiplin

Secara umumnya, pengurusan tingkah laku boleh didefinisikan sebagai satu program yang dijalankan oleh pihak yang bertanggungjawab seperti guru dan ibu bapa dalam membentuk tingkah laku dalaman dan luaran yang baik dan berguna kepada masyarakat dan negara. Menurut Dr.Ragbir Kaur a/p Joginder Singh (2005), beliau mentakrifkan pengurusan tingkah laku sebagai satu rancangan untuk memodifikasikan tingkah laku bermasalah ke satu matlamat yang telah ditetapkan dengan teknik yang sesuai. Dalam hal ini, setiap guru mestilah mempunyai kemahiran dalam menguruskan tingkah laku pelajar semasa di bilik darjah supaya pembelajaran yang sihat dan produktif dapat diwujudkan. Keadaan yang sesuai perlu diwujudkan bagi memastikan para pelajar mendapat suasana yang selesa semasa belajar. Sekiranya mereka tidak dapat menyesuaikan diri dengan keadaan sekeliling, hal demikian akan menjejaskan prestasi pelajaran serta keupayaan mereka untuk belajar dan berhubung dengan orang lain. Berdasarkan tajuk pengurusan tingkah laku pelajar, terdapat tiga tahap salah laku yang biasanya terjadi di sekolah iaitu tahap berat, tahap sederhana dan tahap ringgan.

Tahap berat salah laku di sekolah merujuk kepada sesuatu perbuatan salah laku, lebih meningkat bahaya yang didatangkan, lebih kerap kesalahan berlaku atau lebih bersungguh-sungguh pelajar melakukan tingkah laku jenayah (curang) sehingga boleh mengganggu ketenteraman di sekolah. Antara salah laku pelajar yang boleh dikelaskan sebagai tahap berat adalah mengedar dadah, memeras ugut, terlibat dengan perkara yang tidak bermoral, pengambilan dadah, membuat kesalahan sederhana lebih daripada tiga kali dan lain-lain. Kebiasaannya tahap kesalahan berat yang dibuat oleh pelajar akan diserahkan kesnya kepada pihak yang bertanggungjawab seperti polis. Hal ini bertujuan untuk mengelakkan guru daripada melakukan kesalahan peraturan yang menyalahi undang-undang. Dalam hal ini,  pihak polis akan mengurus pelajar yang melakukan kesalahan berat ini dengan mengambil tindakan yang sewajarnya mengikut kesalahan yang telah dilakukan oleh pelajar tersebut. Sebagai contoh, pihak berkuasa boleh meletakkan pelajar yang mengambil dadah ini di pusat pemulihan akhlak untuk memberi kesedaran kepada golongan ini serta menghilangkan ketagihan mereka terhadap dadah. Berkaitan ini tahap berat salah laku pelajar, pihak bersekolah boleh menggantung pelajar atau membuang pelajar daripada melanjutkan pelajaran di sekolah tersebut. Contohnya, pelajar masih mengedar dadah di sekolah setelah diberi amaran lebih tiga kali. Pelajar ini boleh digantung atau dibuang sekolah.

Seterusnya adalah tahap sederhana salah laku pelajar sekolah. Tahap sederhana merujuk kepada kesalahan yang mana perbuatannya boleh membawa kepada gangguan ketenteraman sekolah tetapi tidak sampai mendatangkan kesan negatif. Sekiranya lebih kerap kesalahan berlaku membawa kepada ikutan oleh murid lain dan kemudaratan , keharmonian sistem pendidikan di sekolah. Dalam hal ini, guru disiplin perlu memainkan peranan dalam merancang program untuk menangani masalah salah laku di sekolah. Antara salah laku  sederhana yang biasa dilakukan oleh pelajar disekolah adalah keluar daripada kawasan sekolah, fesyen rambut yang keterlaluan, menconten pada harta benda sekolah dan melakukan masalah ringgan melebih tiga kali. Dalam hal ini, hukuman yang perlu dilakukan kepada pelajar tersebut ialah memberi kaunseling, merotan pelajar dan sekiranya masih mengulang masalah sama, pihak sekolah perlu berbincang dengan ibu bapa mereka tentang salah laku yang dilakukan. Hukuman yang dilakukan oleh guru hendaklah setimpal dengan salah laku yang dilakukan oleh pelajar. Tidak tidak digalakkan menghukum mereka dengan menggunakan kekerasan atau membuat tindakkan di luar jangkaan.

Akhir sekali ialah tahap ringgan salalah laku pelajar. Tahap ringgan salah laku pelajar merujuk kepada kesalahan-kesalahan salah laku yang dinyatakan seperti mana yang dibekalkan dalam Surat Pekeliling Ikhtisas Bil. 9/1975. Antara salah laku yang dinyatakan dalam peraturan ini adalah seperti membuat bising dalam darjah, berkeliaran (loitering ) dan berbagai lagi perbuatan yang tidak diingini. Kesalahan yang dilakukan di bawah tahap ringan ini adalah tidak wajar untuk dikenakan tindakan berat malahan guru boleh memberi nasihat atau teguran sahaja. Sekiranya pelajar masih berdegil dan mengulangi setelah tiga kali dan telah diberi amaran tiga kepada pelajar, maka pihak boleh bolehlah mengambilkan tindakkan susulan kesalahan yang dilakukan. Guru-guru boleh mengambil tindakan yang ringan terhadap pelajar tersebut seperti berdiri ketika proses PdPc, duduk di hadapan kelas bersama guru di meja guru. Akan tetapi, guru adalah tidak dibenarkan untuk mempunyai sentuhan kulit dengan pelajar serta tidak dibenarkan untuk merampas hak belajar pelajar dengan menghukumnya berdiri di luar bilik darjah.

Kesimpulannya, tanggungjawab pengurusan tingkah laku dan disiplin pelajar bukan hanya terletak pada bahu seorang pengetua / guru besar sesebuah sekolah semata-mata. Tanggungjawab ini merupakan tanggungjawab semua pihak khususnya guru-guru yang ada di sesebuah sekolah. Pengurusan masalah disiplin juga harus dilaksanakan dengan telus dan amanah oleh pihak sekolah sesuai dengan apa yang terkandung dalam pekeliling ikthisas dan peraturan sekolah. Oleh hal demikian, semua pihak hendaklah memainkan peranan masing-masing dalam memastikan tingkah laku pelajar agar mereka dapat mendapat pendidikan yang berkesan di sekolah.

RUJUKAN

Abdul Malek Bilal Sidek (1995) Pengurusan Sumber Pengajaran Dan Pembelajaran. Kuala Lumpur DarulFikir Z675 A23 1995

Anonymous (2018). Topik 9 : Pengurusan Tingkah Laku Dan Disiplin. Diperoleh daripada http://ffoliokps.blogspot.com/2018/11/topik-9-pengurusan-tingkah-laku-dan_14.html

Ragbir Kaur a/p Joginder Singh. 2005. Panduan ulangkaji ilmu pendidikan untuk Kursus Perguruan Lepasan Ijazah (KPLI). Subang Jaya: Kumpulan Budiman Sdn. Bhd

BAB 7: Strategi Mengurus Bilik Pembelajaran (Bilik Darjah/Studio/dll)

 1.   PENDAHULUAN

Strategi membawa maksud pelbagai cara untuk mencapai tujuan. Strategi juga dapat disebut sebagai perilaku yang diambil oleh seseorang yang menggambarkan berbagai tindakan terkait dengan keadaan atau permainan (Benoit dan Trigeorgis, 2011). Manakala dalam konteks pendidikan, pengurusan bilik darjah yang baik boleh menjurus kepada situasi yang lebih baik dan berprosedur sempurna untuk mencapai objektif-objektif aktiviti yang lebih berkesan dan bermakna.Pengurusan bilik darjah ialah suatu aspek yang penting dalam melaksanakan aktiviti pengajaran dan pembelajaran di dalam kelas. Definisi bilik darjah pula ialah satu tempat berlakunya proses penjaran dan pembelajaran dimana melibatkan interaksi antara guru dan murid. Ianya merupakan satu tempat yang terpenting yang perlu terdapat di sekolah. Menurut (Richards, 1990)  pengurusan bilik darjah merupakan sesuatu konsep yang komprehensif untuk pelbagai aktiviti yang telah dirancang oleh guru untuk memudahkan proses pengajaran dan pembelajaran P&P di dalam bilik darjah yang merangkumi tindakan disiplin, rutin harian, penyusunan susun atur meja dan kerusi serta masa yang diperuntukan bagi satu subjek pembelajaran.

2.      ISI PENTING

2.1  Konsep bilik darjah

·        DAHULU

Dimana satu proses pembelajran berlaku dengan adanya murid sebagai pendengar serta guru sebagai tenaga pengajar dianggap bilik darjah walaupun bukan di dalam bilik kelas.

·       SEKARANG

Sebuah bilik darjah perlulah lengkap dengan kemudahan pembelajaran contonya kerusi, alat bantu mengajar dan sebagainya. Ianya juga merupakan satu tanggungjawab seorang guru untuk memimpin kelas tersebut.

                        Penyusunan bilik darjah:

       Ø  Tempat duduk belajar

       Ø  Meja guru

       Ø  Kerusi dan meja pelajar

2.2  Pengurusan bilik darjah

·         Rutin bilik darjah: mewujudkan bilik darjah yang efektif dan berkesan

·         Menyimpan rekod pelajar untuk menilai sama ada pelajar tersebut gagal atau sebaliknya.

·         Klasifikasi sumber pembelajaran:

      Sumber asas

      Sumber bukan elektronik

      Sumber elektronik

      Sumber pengalaman

2.3  Jenis interaksi:

Ø  Interasksi sehala atau tradisional

Ø  Interaksi dua hala antara guru dan murid

Ø  Interaksi dua hala antara murid dan murid

Ø  Interaksi pelbagai hala antara guru dengan murid dan murid dengan murid

Ø  Interaksi berkomputer

2.4  Faktor yang mempengaruhi pembentukan interaksi dalam kelas:

§  Susunan bilik darjah

§  Keadaan emosi bilik darjah

§  Kawalan dan kepimpinan dalam bilik darjah

1. gaya autokratik

2. gaya demokratik

3. gaya laissez Faire

§  Kaedah kumpulan

§  Amalan teori dan amali

§  Kaedah suasana pembelajaran

2.5  Suasana bilik darjah

o   suasana fizikal

o   suasana emosi

o   suasana emosi

3.      RUMUSAN

Dalam strategi menguruskan bilik darjah, guru merupakan salah satu penggerak dan rujukan kepada pelajar dalam menentukan suasana dan kelancaran pembelajaran yang selesa dan kondusif. Selain itu, minat murid terhadap sesuatu pembelajaran berasaskan strategi mengurus bilik darjah yang terancang dan menarik. Dari sudut institusi pendidikan bilik darjah merupakan bilik-bilik yang menempatkan para pelajar untuk mengikuti sesi pembelajaran dan pengajaran dan interaksi antara satu sama lain. Oleh itu susun atur sangat mempengaruhi minat serta kelancaran sesebuah pengajaran yang akan memberi kesan kepada fahaman para pelajar.

4.      RUJUKAN

·         Mukodi, M. (2016). Bilik-Bilik Demokrasi dalam Pendidikan. SHAHIH : Journal Of Islamicate Multidisciplinary, 1(2), 113. doi: 10.22515/shahih.v1i2.393.

·         Mohd. Ismail Tambi. (2005). Dr. Ismail Tambi. Bentong, Pahang: PTS Millennia Sdn. Bhd.

·         Pembelajaran, B. (2018). Bab 8 : Strategi Mengurus Bilik Pembelajaran. Retrieved from https://missugliest.blogspot.com/p/bab-8.html